Dalekowzroczność bywa trudna do zweryfikowania zwłaszcza u dzieci, które nie miały nigdy żadnych wskazań do dodatkowych kontroli okulistycznych. Elastyczność soczewek u dziecka jest tak wielka, że bez problemu może ono akomodować w obie strony różnicę w ostrości widzenia do 11 dioptrii w nadwzroczności i dodatkowe 3 dioptrie do widzenia z bliska. W efekcie u dzieci szczególnie pojawia się takie pojęcie jak dalekowzroczność utajona.
Wyniki dokładnych badań
Naturalnie dzieci mogą zgłaszać inne problemy z widzeniem, jak chociażby rozmywanie się obiektów, ich krawędzi – zarówno z bliska jak i daleka. Przy okazji innych badań kontrolnych możliwe jest stwierdzenie, że dziecko cierpi na dalekowzroczność, ale czasami udaje się to wychwycić wcześniej. Ciągłe zmuszanie oka do akomodacji wymusza nienaturalną prace mięśni w okolicach gałek ocznych, a to może zostać nie tylko zauważone przez rodzica – może wywoływać np. bóle głowy i w ramach ich diagnozowania uda się wychwycić zaburzenia widzenia.
Więcej dowiesz się na https://coopervision.pl/troska-o-wzrok-i-zdrowie-oczu/co-jest-nadwzrocznosc.
Akomodacja u dorosłych
Z wiekiem zdolności naturalnej akomodacji dla oka ludzkiego zaczynają spadać i w szczególności po 40 roku życia ta elastyczność akomodacji wynosi około 2-3 dioptrii. Nawet wysilając się i starając przeprowadzić akomodację obrazu z daleka, bardzo ciężko jest jeszcze prawidłowo akomodować przedmioty znajdujące się blisko. To sprawia, że z wiekiem dalekowzroczność musi wiązać się z noszeniem okularów korekcyjnych bądź soczewek kontaktowych.
